انتخاب میان اسکلت فلزی و اسکلت بتنی با بتن آماده، تصمیمی مهم در روند ساختوساز است که به عوامل مختلفی مانند نوع پروژه، شرایط زمین، بودجه، سرعت اجرا، دوام مورد انتظار و امکانات اجرایی بستگی دارد.
هر یک از این دو سیستم سازهای دارای مزایا و معایب خاص خود را هستند و انتخاب صحیح آنها میتواند تأثیر مستقیمی بر کیفیت و ماندگاری ساختمان داشته باشد. البته در نظر داشته باشید که هزینه تمام شده هر کدام از این دو ساخت و ساز در انتخاب گزینه نهایی بسیار مهم است.
اسکلت فلزی به دلیل ساخت قطعات در کارخانه و نصب سریع در محل، سرعت اجرای بالایی دارد و به علت وزن کمتر، بار مرده کمتری به سازه ساخته شده وارد میکند. این ویژگی، ابعاد فونداسیون را کاهش داده و امکان ایجاد دهانههای بزرگ بدون ستون میانی را فراهم میکند. همچنین، انعطافپذیری بالای آن در طراحی و تغییرات آتی از مزایای مهم اسکلت فلزی است. با این حال، این نوع سازه نیازمند حفاظت ویژه در برابر آتشسوزی و خوردگی است و به دلیل وابستگی به بازار فولاد در کشورمان، قیمت آن ممکن است نوسانات زیادی داشته باشد که در عمل برآورد هزینه پایان کار ساختمان را برای سازنده با دشواری روبرو میکند.
در مقابل، اسکلت بتنی که با استفاده از بتن آماده باکیفیت ساخته میشود، مقاومت بسیار بالایی در برابر آتش و حرارت دارد و دوام آن در شرایط جوی و محیطهای مرطوب قابل توجه است. مصالح آن معمولاً در دسترستر و ارزانتر از فولاد هستند و نگهداری دورهای کمتری نیاز دارند. البته، وزن بالاتر این نوع سازه باعث افزایش بار مرده و نیاز به فونداسیون قویتر میشود و فرآیند ساخت آن به دلیل قالببندی، آرماتوربندی و زمان گیرش بتن، کندتر از اسکلت فلزی پیش میرود. همچنین، در ایجاد دهانههای بسیار بزرگ محدودیت بیشتری وجود دارد.
به طور کلی، در شرایطی که سرعت ساخت، وزن کمتر و انعطاف طراحی اهمیت بیشتری داشته باشد، اسکلت فلزی انتخاب مناسبتری برای صاحبان ساخت و سازها است. اما اگر دوام طولانی، مقاومت در برابر آتش و هزینه نگهداری کمتر مدنظر باشد، اسکلت بتنی با بتن آماده، گزینهای مطمئنتر خواهد بود.
در ایران، معمولاً در مناطق مرطوب و ساحلی به دلیل شرایط جوی، اسکلت بتنی براساس مواردی که در بالا ذکر شد ترجیح داده میشود، در حالی که در پروژههای بلند مرتبه یا پروژههایی که محدودیت زمانی دارند، اسکلت فلزی کاربرد بیشتری دارد.